Wie vaart zit niet aan de grond.   Voor het eerst 2 maand weg met de boot. Een vakantie met een viertal evenementen. Menen , Diksmuide , Hautmont, Reims , Parijs , Nieuwpoort en Deinze zijn zowat de herkenningspunten. Dit is geen technisch reisverslag met havens , vaaruren, sluizen en andere nautische informatie. Je moet het stellen met deze impressie. We hebben een 241 sluizen gepasseerd en  iets meer dan 1314 km gevaren. We tankten voor ongeveer 600 liter diesel. Alles omgerekend ongeveer 25 Euro/ dag / persoon. Een reisvoorbereiding met vaarwegen , stopplaatsen en sluizen is een exel file die beschikbaar is voor wie  een super mooie route naar Parijs wil bevaren.

Onze vakantie start met stralende gezichten van Varen met een hart in Menen.  De klaprozen onderweg naar 14-18 zijn onze gids tot Diksmuide.  Tijdens het boeiende welkomst gebeuren werd even ingetogen stil gestaan bij de ernst van de gruwel. De klaprozen wiegen en wij richten onze steven naar de gestremde Boven Samber. Een prachtige  moderne accommodatie voor de pleziervaarder is gebruiks klaar in Hautmont. De plannen voor (winter-) berging liggen klaar.  Het aquaduct even verder is nog te herstellen en dan ligt dit vaarwater terug te lonken.  Noodgedwongen keren we terug, ons doel 'De Moulin rouge' .  We gaan richting Charleroi, Namen, Dinant en Givet.  Namen heeft ons hart gestolen, een gezellige mooie hoofdstad van historische waarde, volgende keer moeten we er zeker een extra dag voor uit treken. Dinant is passé als stad.  Frankrijk, een prachtig vaargebied. Hier hoor je de stilte. De vogels zorgen er voor het leven. We glijden het ene na het andere automatische sluisje in en uit. 27 keer en we zijn 16 km verder.  ' A' laise'  zegt men languit. Rustig, gemoedzaam,  neem je tijd en kom in een ander ritme. De commerciëlen noemen dit 'onthaasten'. We denken erachter te komen waarom Frankrijk zo geliefd is als (vaar-)vakantie land.  Je kan uit gaan eten onder de 20 Euro / persoon,  de talrijke aanmeerplaatsen zijn te vergoeden tegen kostprijs van water of elektriciteit.  De toeristische dienst van de locatie staat in voor het ontvangen van enkele eurokes . Nog minder vaart dan 's nachts in Vlaanderen, geen beroepsvaart , geen pleziervaart. Enkel in de omgeving van Parijs is er wat ''commerce vaart'' Onze vaarweg gaat door glooiende landschappen waarbij de gele tarwe en de suskewiet elkaar afwisselen. Hier en daar staan de rode klaprozen aan de rand van het veld ons toe te wuiven en herinneren ze er ons aan dat we nu een maand onderweg zijn. De kruidentuin langsheen de waterweg is veranderd naar een schakering over paars , ecru , geel  en hier en daar een witte spikkel. De oude sluiswachterhuisjes staan leeg. VNF heeft bijna alle sluizen geautomatiseerd , vernieuwd  en van een passend  nieuw lokaaltje voorzien. We varen door wisselende landschappen met evenveel soorten wisselende vaarwegen. Je kijkt en ziet, je geniet van de brede en diepe waters. Elke rivier zijn kronkels, zijn stroming, zijn landschappen. De Samber, de Maas met de rotsen , Canal de l'Est, Canal des Ardennes met de sluizentrap, Canal de L'Aisne a la Marne, de Marne met zijn (champagne)-wijngaarden, de Seine met haar woonboten, de Oise, Saint Quentin en de tunnel Riqueval ( Macquincourt) en de Schelde. Als men je vraagt wat is Traagvaart, dan is dit waarvan we genieten. De dagen van de week kennen we niet meer. Ze zijn super vriendelijk, die Fransen. Tijd hebben ze in overvloed. Chauffeurs stoppen hier als je aanstalten maakt om over te steken. Poetsen is hen echter niet besteed en trotoirpralines van de viervoeters wachten op een flinke plensbui.

Wie vaart zit niet aan de grond. Is het de crisis die maakt dat je goedkoop kan eten en aanmeren in Frankrijk? Verloren gegane glorie , in onbruik geraakte gebouwen en voorzieningen en veel wrakken. Spectaculair veel woonboten, dit is wat we onthouden van een land dat blijkbaar meer te lijden heeft van de crisis. Maar de natuur is er buitengewoon prachtig en ongeschonden, de Fransen lopen er vriendelijk bij. Wij kunnen ervan genieten.

Genieten doe je ook met vrienden, wij waren met 3 boten onderweg. Dit is ons goed bevallen. We hadden veelal samen een aperitiefuurtje, kokerellen deden we ook dikwijls samen of we gingen uit eten. Er was wel altijd iemand die een handje toestak in het sluis of om aan te meren, of om de hapjes te voorzien.

Luc en Bea Pattyn De Meyer m/s Chaveli uit Deinze Yacht Club vzw.