1996

Varen naar en over de Lahn

 

 

Van Lahnstein naar Lithoijen


Tien uur in de ochtend lagen wij voor de sluis van Lahnstein om weer de Rijn op te gaan richting Nederland; nadat er eerst een kano omhoog geschut was gingen de onderste sluisdeuren weer snel open, zodat wij vrije vaart hadden de rijn op. Een heerlijk gevoel van ruimte en snelheid geeft het als je in de dalvaart met ruim 20 km. per uur naar beneden komt.
Ons doel die dag was Bad Honnef, maar uiteindelijk werd het Mondorf dat wij na 4 uur varen bereikten,onderweg zijn we terwijl we zeker 50 meter uit de kant waren in volle vaart op een pier gelopen we schrokken ons lam maar hier bewees onze barkas zijn sterkte door het tweezijdig aflassen van de gangen die op deze plaats wel 12 mm dik is wordt hij erg sterk; we hebben alleen maar een deuk onder water opgelopen.
De volgende ochtend zijn wij vertrokken richting Dusseldorf en kwamen terecht in de Paradieshafen lorick gelegen bij km raai 748. Daar afgemeerd bij Yachtclub Graf-Spec de grootste van de vier clubs die in deze inham gevestigd is. Nadat we een kwartiertje afgemeerd lagen kwamen er vijf brandweermannen die uitrukte kompleet met zwaailichten en sirenes met de blusboot die achter ons lag, er was iets loos in de buurt van km raai 750, net om de hoek dus. Een half uur later kwamen ze lachend terug met een dode bisamrat van wel 80cm lang en 30 cm breed en twee grote voortanden van wel 4 cm, niet iets om in het donker tegen te komen! Op advies van de havenmeester die avond wezen eten bij de Italiaan; volgende keer vraag ik alleen naar een ligplaats..
Terwijl we de volgende ochtend in het zonnetje in de kuip ontbeten stak er een windje op wat als gevolg had dat het leek of het sneeuwde zoveel witte vlokken kwamen er van de bomen af, het werd zo erg dat wij onze plannen gewijzigd hebben en een uur later weg voeren richting Duisburg. We hadden gehoord dat daar de jaarlijkse havenfeesten gehouden werden tijdens het hemelvaartweekend. Dit bleek een schot in de roos te zijn.  Duisburg die de grootste binnenhaven van Europa heeft is ook in het bezit van een van de meest luxe  jachthavens die ik ooit gezien heb; weliswaar gebouwd met Europees geld maar daar merk je tijdens het gebruik niets van. We werden als vrienden ontvangen door de twee havenmeesters en naar onze ligplaats gebracht. Wij waren zo ontroerd door die hartelijke ontvangst dat wij hun de Nederlandse vlag aanboden die ook meteen in de vlaggenmast ging bij de Duitse en Franse. Het programma dat ons aangeboden werd was veelbelovend; van donderdag tot en met zondag traden er iedere dag op verschillende plaatsen een bonte mengeling van artiesten op.
En toen de havenmeesters ons vertelden dat gedurende de tijd dat we daar verbleven  voor ons alles gratis was; waren we nog meer onder indruk van deze ontvangst, we zijn dan ook tot maandagochtend gebleven. Die middag kwam er een huurboot binnen die naast ons kwam liggen; dus wij snel wat extra stootwillen opgehangen je weet maar nooit; later bleek dat de stuurman van die boot bij de waterschutspolitzei werkte en de hele week op de Rijn voer op een politieboot, een verkeert vooroordeel dus. Toen ik later met hem in gesprek kwam, ook gevraagd over de regel stuurboordwal varen.
Dit was voor hem erg makkelijk; een klein schip ( tot 15 mtr) mag varen zoals hij wil, wel indien mogelijk uitwijken voor de beroepsvaart was zijn antwoord. De volgende dag kwam onze dochter met haar man die rond het middaguur arriveerden, ze kleden zich meteen in badpak het was ook zowat 30 graden. Een uurtje later kwam een fotograaf vragen of hij van de Nederlandse vlag een foto mocht maken voor de Westdeutse Allgemeine Zeitung; hier waren ze wel voor; op zijn aanwijzing hebben ze de vlag met drieën in de goede richting gehouden en jawel zaterdagmiddag werd ons de krant met de kleurenfoto erop. Bezorgd door een vriendelijke mevrouw uit de haven. Nadat zij vrijdagochtend weer vertrokken verder richting zuid Duitsland en wij nauwelijks een uur in onze kuip in de zon lagen kwam er een ambtenaar van het water schuts Politzei aankloppen die vroeg of hij onze papieren en boot mocht controleren; dit werd inderdaad een uitgebreide controle alles werd nagekeken. Ook de uitrusting om maar wat op te noemen brandblussers, verbanddoos, zwemvesten, anker, rode vlag en speciaal vroeg hij naar het keuringsbewijs van de gasinstallatie wat in Duitsland verplicht is. Na afloop kregen we een sticker die op de raam geplakt kon worden waaruit blijkt dat onze boot voor dit jaar gecontroleerd en goed bevonden is. Nadat we zaterdag deelgenomen hadden aan de schippers avond waarvoor we uitgenodigd waren zijn we na een rustige zondag, maandagochtend vertrokken vanuit Duisburg richting Nederland, de bedoeling was dat we zouden overnachten in de billand dit is een grindgat net over de Nederlandse grens. Maar in verband met het slechte weer zijn we doorgevaren naar de Kraaienbergseplassen waar we rond 19.00 uur afmeerden. Als ik in de buurt van onze jachthaven kom lijkt het dat de barkas steeds sneller gaat varen we meerden de volgende middag dan ook zeer voldaan af in Lithoijen.

De tocht in het kort


Lahnstein -- Lithoijen  352 km.
Gevaren uren: 19
Brandstof gebruik: 150 liter
Weer : goed tot zeer goed
Omstandigheden : zeer relaxt